Op 25-jarige leeftijd verloste de Utrechtse promovendus Gerard ’t Hooft de theoretische natuurkunde van een van haar belangrijkste problemen. Zijn aanpak gaf de deeltjesfysica vleugels en zette hem in één klap op het wereldpodium. Bijna dertig jaar later ontving hij in 1999 de Nobelprijs voor natuurkunde, samen met zijn vroegere leermeester Tini Veltman. Bij de aanvaarding van de prijs legde hij niet alleen zijn werk uit, maar ook hoe je zijn achternaam precies spelt. Wie is Gerard ’t Hooft en hoe gaat hij te werk? Deze biografie verkent zijn leven en het baanbrekende denkwerk, dat ’t Hooft het liefst alleen deed, aan de hand van de eigenwijze vragen die hijzelf graag stelt. Diepe vragen over deeltjes. Over zwarte gaten. De zwaartekracht. Het heelal. En over de mensenwereld, ook, die hem vaak meer verbaast dan de natuurkunde. Waarbij alles teruggaat op die ene opmerking in dat ene Chinese restaurant in Utrecht. Op Veltmans vraag hoe ze kunnen laten zien dat hun theorie echt werkt, antwoordde hij zelfverzekerd: ‘Maar dat kan ik.’

Het is deze week twintig jaar geleden dat de Utrechtse fysici Martinus Veltman en Gerard ‘t Hooft te horen kregen dat ze de Nobelprijs voor Natuurkunde hadden gewonnen. Die toekenning was een mijlpaal in de geschiedenis van de Utrechtse universiteit. Taart voor alle studenten en medewerkers gaf uiting aan de jubelstemming.

Interview met alumnus en Nobelprijswinnaar Gerard ’t Hooft. Met korte tussenpozen is hij van 1964 tot op de dag van vandaag verbonden aan de Universiteit Utrecht. In 1999 ontving hij samen met Martin Veltman de Nobelprijs voor de Natuurkunde. Een gesprek over inspiratie, kennis vergaren en overdragen. En de uitdaging van raadsels

Als kleuter zocht hij al naar verklaringen voor onbegrijpelijke verschijnselen. Ook nu nog is het betreden van onbekend terrein de grote passie van prof.dr. Gerard 't Hooft. Begin november kreeg de Utrechtse theoretisch fysicus een Spinoza-prijs van twee miljoen gulden van NWO. Eerder dit jaar nam hij in Philadelphia de prestigieuze Franklin-medaille in ontvangst. Al jaren wordt gefluisterd dat er in Stockholm een Nobelprijs op hem ligt te wachten

Verwondering is een subjectief begrip, zegt prof.dr. Gerard ’t Hooft, hoogleraar theoretische fysica en winnaar van de Nobelprijs natuurkunde 1999. Het meest verbazingwekkende is misschien nog wel dat de natuur zo logisch in elkaar zit

Theoretisch natuurkundige Gerard 't Hooft behoort tot de meest succesvolle wetenschappers van Nederland. Hij ontvangt hij de ene wetenschappelijke prijs na de andere. Wat valt er verder nog te bereiken?

De Utrechtse fysicus prof. dr. Gerard 't Hooft heeft de Nobelprijs voor Natuurkunde gewonnen (1999)